Gondole wypływają

 Wreszcie moje gondole mogą wypłynąć...

Czas nieubłaganie zbliża nas do schyłku wakacji... Dni są coraz krótsze, a i wypoczynek w tym roku nie był taki jak zawsze... 

Czekają nas nowe wyzwania,  nowa szkoła i wiele niewiadomych. Och, jak dobrze czasem zajrzeć na Wasze blogi zainspirować się, odpocząć, podziwiać... 

Pozdrawiam Was serdecznie 

Do przodu

Powolutku do przodu Wenecja 
ostatnio było tak 

a teraz jest tak

Ostatnio widziałam na jednym z blogów projekt, który u mnie leży w szafie, wyjęłam go żeby popatrzeć, bo zatęskniłam. 

Nadal mi się podoba, jednak zastanawiam się czy go kiedyś dokończę, jest piękny, ale tyle monotonnych ciemnych kolorów na początek, spowodowało, że już dwa razy go odłożyłam na potem.  

I tak myślę, że ciągle narzekam na brak czasu, a wybieram duże projekty zawsze. 

Mój HAED ma na razie niespełna dwie strony wyszyte, nadal musi poczekać na swoją kolej, zaparłam się, że ukończę Wenecję i nie zdejmuję jej z krosna. 

Pozdrawiam Was serdecznie z igłą w ręku, bo tylko w niedzielę mam ostatnio parę chwil na swoje hobby. 

Wenecja w toku

A po weekendzie nastąpił delikatny postęp w moim obrazie z Wenecją, drzwi nabrały kształtu... Oto kilka fotek, jak to teraz wygląda...

Pozdrawiam Was serdecznie.
Zaglądam na różne blogi ostatnio i podziwiam jakie cuda haftujecie. Wciąga mnie to i inspiruje, czytanie i oglądanie Waszych prac ogromnie pozytywnie wpływa.

Kombinowanie

Oczywiście nie byłabym sobą gdybym nie założyła na krosno projektu z Rodzinką. 

Od początku wybrana kanwa jest dla mnie zbyt drobna, słabo mi się na niej wyszywa, więc ten życiowy projekt ciągle odkładam. Po założeniu na krosno i przy pomocy lampki z lupą, troszkę wyszyłam po czym złapałam się na tym, że pominęłam odległość całe 10 krzyżyków, zaczęłam pruć też katastrofa. 

Zastanawiam się nad zmianą kanwy, tylko szkoda mi też wyszytej twarzy, miałyście takie dylematy? 

A miało być tak pięknie...

Pozdrawiam Was serdecznie i dziękuję, że zaglądacie do mnie mimo tego, że tak rzadko tu wpadam, ale pasja niezmiennie ta sama.  

Wenecja tworzy się i nabiera nowych kształtów... 

Wenecja na krośnie

Odkąd na gwiazdkę dostałam krosno moja Wenecja troszkę rozkwitła...

Przyzwyczajam się do wyszywania w ten sposób, krzyżyki wychodzą ładniej, ale praca idzie jakby wolniej niż w ręku czy na mniejszym tamborku. 

Na razie nie mam odpowiedniego miejsca żeby wsunąć odrobinę nóżki krosna pod fotel, pod kanapę się nie da, a gdyby je wsunąć i przybliżyć wydaje się, że wygodniej by się wyszywało, tak to kręgosłup odczuwa pochylanie się ciągłe nad krosnem. Jednak jestem z niego bardzo zadowolona. Teraz mam plan sprawić sobie piękny i wygodny fotel do wyszywania. 

Oto efekty mojej pracy na koniec stycznia 

Pozdrawiam Was serdecznie, choć nie pojawiam się zbyt często na blogu moja pasja nadal trwa i chętnie zaglądam do Was i oglądam Wasze prace...